Plastyka powiek, tj. blefaroplastyka, wykonywana jest zarówno z przyczyn estetycznych, jak i wskazań medycznych. Opadnięte, zwiotczałe powieki mogą znacznie ograniczać pole widzenia, obniżając tym samym jakość życia. W czasie operacji górnych powiek nadmiar skóry jest usuwany. Dzięki temu spojrzenie zyskuje świeży, żywy wyraz, a pole widzenia zostaje poszerzone. W naszej klinice mogą Państwo skorzystać również z zabiegów powiek dolnych, których głównym celem jest wyeliminowanie worków pod oczami, które wywołują wrażenie permanentnego zmęczenia i niepotrzebnie dodają lat. Wszystkie zabiegi wykonywane są przez specjalistów w naszym Centrum Macula w Piekarach Śląskich obok Bytomia.
Gabinet medycyny estetycznej działa przy centrum okulistyczno-optycznym. Oferujemy więc także specjalistyczną pomoc lekarza okulisty.
Na czym polega plastyka powiek?
Plastyka górnych i dolnych powiek znacznie się od siebie różni. Operacje powiek górnych polegają na wycięciu paska zwiotczałej skóry i ewentualnym usunięciu nadmiaru tkanki tłuszczowej. Cięcie wykonuje się w miejscu, które umożliwia estetyczne jego ukrycie – zazwyczaj jest to naturalne załamanie powieki. Operacja powiek dolnych skupia się zazwyczaj na usunięciu nadmiaru tłuszczu, który formuje tzw. worki pod oczami. Korektę obu powiek można wykonać jednocześnie. Zabiegi przeprowadzane są w znieczuleniu miejscowym.
Plastykę powiek (blefaroplastykę) przeprowadza się ze wskazań medycznych. Wiotczenie i nadmiar skóry górnych powiek mogą przysłaniać źrenicę i ograniczać pole widzenia, stając się problemem nie tylko kosmetycznym, ale i czynnościowym.
Prawidłowe napięcie skóry powiek utrzymywane jest dzięki strukturom ścięgnistym oka i tarczkom powiekowym. Z biegiem czasu elastyczność tych struktur zmniejsza się i dochodzi do obniżenia napięcia powiek. Nadmiar skóry na powiece górnej prowadzi do powiśnięcia powieki, która zaczyna przysłaniać źrenicę i powoduje ograniczenie pola widzenia. Zniekształcenie może być jedno- lub dwustronne. Znaczne ograniczenie pola widzenia często przyczynia się do wyrównawczego ustawienia głowy (tj. odchylania głowy do tyłu), co bywa powodem dolegliwości bólowych w odcinku szyjnym kręgosłupa (zwłaszcza u osób starszych – ze względu na postępujące zmiany zwyrodnieniowe).
Korekta powieki górnej polega na wycięciu wąskiego (zwykle kilkumilimetrowego) paska skóry. Cięcia prowadzi się w lokalizacji, która pozwala ukryć bliznę pooperacyjną w naturalnym załamku skóry lub pod linią rzęs. Ranę operacyjną zamyka się za pomocą pojedynczego szwu śródskórnego lub szwu ciągłego.
Dodatkową zaletą chirurgicznej blefaroplastyki jest możliwość wykonania jej w mało obciążającym znieczuleniu miejscowym.
Podczas plastyki powieki górnej usuwane są zwykle nieduże ilości tłuszczu podskórnego (redukcja ostrożna, nieradykalna). W niektórych przypadkach tkanka tłuszczowa nie jest usuwana.
Postępowanie przedzabiegowe
Przed zabiegiem, by wykluczyć przeciwwskazania do blefaroplastyki (korekty powiek), wykonuje się standardowe badania laboratoryjne (pełną morfologię krwi, układ krzepnięcia, czasem istnieją wskazania do wykonania dodatkowych badań obrazowych). Niezbędne jest także zebranie szczegółowego wywiadu lekarskiego.
Podczas konsultacji przedzabiegowej lekarz ocenia powieki pod względem anatomicznym i funkcjonalnym oraz ustala schemat wycięcia płata skórno-mięśniowego. Wskazane jest również wykonanie dokumentacji fotograficznej.
Lekarz dokładnie omawia z pacjentem plan zabiegu, realne cele i efekty możliwe do uzyskania oraz ryzyko ewentualnych powikłań.
Wskazania do zabiegu
Wskazania do blefaroplastyki to przede wszystkim zwiotczenia i nadmiar skóry powiek oraz tzw. pseudoprzepukliny tłuszczowe, które tworzą się na skutek wiotczenia przegrody oczodołowej. Interwencja chirurgiczna może także znacznie poprawić komfort życia pacjentów, u których wiotka skóra powiek wiąże się z ograniczeniem pola widzenia.
Przeciwwskazania do plastyki powiek (prócz chorób oczu) stanowić mogą:
zaburzenia krzepliwości,
niewyrównane nadciśnienie tętnicze lub cukrzyca,
choroby nowotworowe,
infekcje skórne,
czynna choroba autoimmunologiczna lub endokrynologiczna,
ciąża i karmienie piersią.
W okresie okołooperacyjnym nie można stosować antykoagulantów.
Należy zauważyć, że wada wzroku z reguły nie jest przeciwwskazaniem do chirurgicznej korekty powiek.
Plastyka powiek górnych – przebieg zabiegu
Przed zabiegiem lekarz zaznacza linię cięć – rysunek operacyjny na skórze stanowi punkty orientacyjne w czasie korekcji powieki górnej. Planowany zakres wycięcia można weryfikować za pomocą testu uchwytu tkanek pęsetą.
W trakcie plastyki powiek górnych lekarz nacina skórę w załamaniu powieki oraz wycina nadmiar wiotkiej skóry i tkanek miękkich. Jeśli istnieją wskazania, usuwa się też przepukliny tłuszczowe, czyli nadmiar okołogałkowej tkanki tłuszczowej, która uwypukla się przez wiotką przegrodę oczodołową.
Zabieg kończy założenie szwów i opatrunku. Dzięki cięciom prowadzonym w fałdzie tarczkowym (w naturalnych załamaniach powieki) blizna pooperacyjna jest praktycznie niewidoczna.
Zalecenia po zabiegu i przebieg rekonwalescencji
Blefaroplastykę w znieczuleniu miejscowym wykonuje się w warunkach ambulatoryjnych – pacjent może wrócić do domu jeszcze w dniu zabiegu (wskazana jest opieka osoby towarzyszącej).
Wraz z wypisem pacjentowi przekazuje się szczegółowe zalecenia dotyczące postępowania pozabiegowego oraz terminy wizyt kontrolnych.
Zalecenia pozabiegowe ustala chirurg; pacjent powinien ich ściśle przestrzegać.
Po zabiegu może być konieczny opatrunek i stosowanie okładów chłodzących. Przez tydzień zaleca się prowadzenie oszczędzającego trybu życia (po kilku dniach można wrócić do aktywności zawodowej i towarzyskiej). W razie potrzeby można stosować wskazane przez lekarza leki (np. środki przeciwbólowe). Najczęściej przez kilka tygodni nie należy korzystać z sauny i solarium. Obrzęki i podbiegnięcia krwawe (siniaki) ustępują zwykle po 2 tygodniach.
Po kilku (5–7) dniach pacjent powinien zgłosić się na wizytę kontrolną i zdjęcie szwów.
